8 marca 1968 to nie był w Warszawie zwykły Dzień Kobiet. Na dziedzińcu Uniwersytetu zaczyna się atak ormowców, milicjantów i aktywu robotniczego na studentów. Akcją dowodzi Wolicki niemający bladego pojęcia, że wśród pacyfikowanych jest jego syn. Młodzież jest bez szans z rządowymi bojówkami, a w powstałym tumulcie Janek i Hania tracą się z oczu. Dziewczyna trafia na milicyjny dołek. Pobity Wolicki dociera później do rodzinnego domu. Tymczasem Dunin będący świadkiem wydarzeń pisze rzetelny artykuł o zamieszkach. Na drodze publikacji reportażu staje naczelny. Służby są coraz brutalniejsze. Przekonuje się o tym przesłuchiwana młoda Bielska. Przeczuwając najgorsze Janek chce poruszyć niebo i ziemię, aby ją znaleźć. Wkrótce i on może mieć kłopoty, bo trafia w milicyjne ręce, kiedy bierze udział w kolejnej studenckiej manifestacji.