Azərbaycan teatr və kino aktyoru, şair və dramaturq. Quranı əzbərdən bilən, gözəl hafizəsi və məlahətli səsi olan Əhməd məhərrəmlikdə şəbih deyər, qəsidələr oxuyardı. Əsrin ortalarına doğru bu mərasimlər xalq teatrları ilə əvəz olundu və istedadlı gənc "kos-kosa", "qodu-qodu" kimi məhəlli oyunlarda özünə pərəstişkarlar qazandı. Tənqid-Təbliğ Teatrı isə Əhmədin həyatında dönüş yaratdı. Əhməd Əhmədovun 18 yaşı olanda artıq Gənc Tamaşaçılar Teatrının səhnəsində müxtəlif həcmli rollar ifa etməyə başlamışdır. Bu dövrdə onun ikinci qabiliyyəti üzə çıxdı. Əhməd qələmini işə salaraq böyük poemalar, qəzəllər yazmağa başladı. "Humay" poemasını qələmə aldı. Tezliklə "Səadət uğrunda", "Seyran", "Qana qan" əsərləri GTT-da səhnəyə qoyuldu. Rumlu təxəllüsü ilə yazdığı qəzəllər İranın məşhur xanəndəsi Mustafa Payanın repertuarının əsasını təşkil edirdi. Şair-qəzəlxanın 5000-dən çox qəzəli mövcuddur. Amma onların çoxu hazırda mövcud deyil. Həyatda çox sakit, özünü gözə soxmayan qəzəlxanın ilk filmi məhz "O olmasın, bu olsun" ilə başlayır. Bunu Əliağa Ağayev məsləhət edir. Hüseyn Seyidzadə hambal roluna bir neçə aktyoru sınasa da, bəyənmir. Ağayevin xahişi ilə rejissor onu çağırıb sınayır. Əhməd Ruminskini Hüseyn Seyidzadə elə ilk baxışdaca onu bəyənir və rola təsdiq edir. Epizodik rol olan Hambal rolu qəzəlxanın həyatını dəyişir və onun aktyorluq keyfiyyətlərini üzə çıxarır. Bundan sonra 1956-cı ildə oynadığı hambal rolundan sonra ona ard-arda təkliflər gəlir və ilk olaraq 1957-ci ildə "Bir məhəllədən iki nəfər", 1958-ci ildə "Kazbek qutusu", yenə də 1958-ci ildə "Kölgələr sürünür", 1960-cı ildə "Səhər", 1961-ci ildə isə "Bizim küçə" bədii filmlərində rol alır. Amma qəzəlxanın sakit, qapalı adam olması onun çox filmlərdə çəkilməsinə imkan vermədi. Hətta aktyorun uzun illər çalışdığı Gənc Tamaşaçılar Teatrında da baş rolu demək olar ki, olmayıb. Əhməd Ruminski qəzəllər söyləsə də, tamaşalarda rol alsa da, cəmisi 6 filmdə epizodik rolda çəkilsə də, "O olmasın, bu olsun" filmində yaratdığı "Hambal" obrazı ilə Azərbaycan xalqının könlündə taxt qurmuşdur. Bu filmdə o, öz səsi və öz xarakteri ilə oynamışdır. Onun Məşədi İbadla olan epizodları və frazaları indiyə qədər də tamaşaçılar tərəfindən sevilə sevilə izlənilir.[

Азербайджанский театральный и кино актёр , поэт и драматург. Ахмад, который знал Коран наизусть, обладал прекрасной памятью и приятным голосом, читал шабих и стихи на мухаррам. К середине века эти обряды были заменены народными театрами, а у талантливой молодежи появились поклонники в местных играх, таких как «кос-коса», «году-году». Театр критики и пропаганды стал поворотным моментом в жизни Ахмада. В 18 лет Ахмад Ахмедов начал играть разные роли на сцене Театра юного зрителя. За это время раскрылась его вторая способность. Используя перо, Ахмед начал писать великие стихи и газели. Он написал стихотворение «Хумай». Вскоре в Государственном театре были поставлены «За счастье», «Сейран», «Кровь Ганы». Его газели под псевдонимом Румлу легли в основу репертуара известного иранского певца Мустафы Паяна. У поэта-газалхана более 5 тысяч газелей. Но большинства из них сейчас нет. Первый в жизни фильм очень тихого и неприметного газалхана начинается с «Пусть будет, пусть будет». Это рекомендует Алиага Агаев. Хотя Гусейн Сеидзаде пробовал на роль носильщика нескольких актеров, ему это не понравилось. По просьбе Агаева директор позвонил ему и судил. Гусейн Сеидзаде нравится Ахмад Руминский с первого взгляда и одобряет роль. Роль Гамбала, эпизодическая, меняет жизнь газалхана и раскрывает его актерские качества. После этого, после роли носильщика в 1956 году, он получил ряд предложений, сначала в 1957 году «Двое из одного квартала», в 1958 году «Пачка «Казбека»» и снова в 1958 году «Тени ползут». В 1960 году он снялся в художественном фильме «Утро», а в 1961 году - в «Наша улица». То, что он был замкнутым человеком, не позволяло ему сниматься во многих фильмах. Даже в Театре юного зрителя, где актёр проработал много лет, он почти не играл главную роль. Хотя Ахмед Руминский пел газели, играл в пьесах и появлялся в эпизодических ролях всего в 6 фильмах, он установил трон в сердцах азербайджанского народа своим образом «Амбала» в фильме «Не та, так эта». В этом фильме он сыграл своим голосом и своим персонажем. Его эпизоды и фразы с Мешади Ибадом до сих пор нравятся зрителям.