This is a fictitious, yet mostly historically accurate account of Jeffrey Dahmer's life as a serial killer, as narrated by Jeffrey Dahmer (Giancarlo Herrera) using many actual quotes. It shows part of his boyhood, and his first murder as a teenager. There are realistic depictions of several of his murders from pick up to dismemberment and eventual consumption, as well as his attempts to create "living zombies" by pouring hydrochloric acid into his victim's skulls. Dahmer's frequent interactions with his friendly neighbor and his grandmother are also shown. In essence, the story explores the psychodynamics of Jeffrey Dahmer's relationships with his victims both pre and postmortem.

Dit is een fictief, maar grotendeels historisch accuraat verslag van het leven van Jeffrey Dahmer als seriemoordenaar, zoals verteld door Jeffrey Dahmer (Giancarlo Herrera) met behulp van veel feitelijke citaten. Het toont een deel van zijn jeugd en zijn eerste moord als tiener. Er zijn realistische afbeeldingen van verschillende van zijn moorden, van het oppakken tot het uiteenvallen en uiteindelijk consumeren, evenals zijn pogingen om 'levende zombies' te creëren door zoutzuur in de schedels van zijn slachtoffers te gieten. Dahmers frequente interacties met zijn vriendelijke buurman en zijn grootmoeder worden ook getoond. In wezen onderzoekt het verhaal de psychodynamiek van Jeffrey Dahmers relaties met zijn slachtoffers, zowel vóór als na de dood.

De um menino feliz e saudável para um serial killer, são as raízes perturbadoras de Jeffrey Dahmer.