Based on more than two decades of systematic research and cross-cultural comparison by comparative mythologist David Talbott, Remembering the End of the World reconstructs a cosmic drama when planets hung in the sky close to the earth–an epoch of celestial wonder giving way to overwhelming terror. This highly visual presentation offers new answers to enigmas that have baffled experts for centuries. Why did every ancient civilization celebrate a former “Age of the Gods”, an age claimed to have ended in earth threatening disaster? What was meant by the lost “Golden Age?” Why did ancient sky worshipers refer to Saturn as “the sun?” Why was Venus worshiped as the “Mother Goddess?” And why did both Old and New World astronomers celebrate the planet Mars as a great warrior whose battles shook the heavens?

Gebaseerd op meer dan twintig jaar systematisch onderzoek en interculturele vergelijking door vergelijkende mytholoog David Talbott, reconstrueert Remembering the End of the World een kosmisch drama toen planeten dicht bij de aarde aan de hemel hingen – een tijdperk van hemelse verwondering die plaats maakte voor overweldigende terreur. Deze zeer visuele presentatie biedt nieuwe antwoorden op raadsels die experts al eeuwenlang verbijsteren. Waarom vierde elke oude beschaving een voormalig ‘Tijdperk van de Goden’, een tijdperk dat beweerde te zijn geëindigd in een wereld bedreigende ramp? Wat werd bedoeld met de verloren ‘Gouden Eeuw’? Waarom noemden hemelaanbidders uit de oudheid Saturnus ‘de zon’? Waarom werd Venus aanbeden als de ‘Moedergodin?’ En waarom vierden astronomen uit zowel de Oude als de Nieuwe Wereld de planeet Mars als een grote krijger wiens veldslagen de hemel deden schudden?