At first glance, Jean-Claude Rousseau’s films seem like quickly outlined sketches. They are snapshots of various situations and locations, as in this program of nine miniatures, shot in hotel rooms and parks, at the shore of a lake, and – in the longest contribution – on a restaurant terrace. Rousseau’s observations of everyday life, however, are about precision rather than contemplation. With each minute that passes, they sharpen the view of the observant and expectant outsider for a moment of surprise – be it a jump into the water or a huge crucifix.

Op het eerste gezicht lijken de films van Jean-Claude Rousseau op snel geschetste schetsen. Het zijn momentopnames van verschillende situaties en locaties, zoals in dit programma van negen miniaturen, geschoten in hotelkamers en parken, aan de oever van een meer, en – in de langste bijdrage – op het terras van een restaurant. Rousseau's observaties van het dagelijks leven gaan echter eerder over precisie dan over contemplatie. Met elke minuut die verstrijkt, verscherpen ze het zicht van de oplettende en verwachtingsvolle buitenstaander voor een moment van verrassing – of het nu een sprong in het water is of een enorm kruisbeeld.