For 20 years, since his wife died only a year after they came to California as young, hopeful newly-weds, life has been hard on Francisco. A talented, but as yet unrecognised artist, he is forced to scratch a living growing corn and breeding canaries until the Public Health Authorities step in. Out of this develops a humorous and quizzical love story. Francisco searches for a new home for his old and alcoholic dog, having decided that he himself is worth more dead than alive. But just as his old dog finds that it is never too late to learn new tricks so Francisco rediscovers love and a zest for living in the beauty and serenity of Consuela.

Twintig jaar lang, sinds zijn vrouw stierf slechts een jaar nadat ze als jonge, hoopvolle pasgetrouwden naar Californië waren gekomen, is het leven voor Francisco zwaar geweest. Als getalenteerde, maar nog niet erkende kunstenaar, wordt hij gedwongen zijn brood te verdienen met het verbouwen van maïs en het fokken van kanaries totdat de volksgezondheidsautoriteiten tussenbeide komen. Hieruit ontstaat een humoristisch en spottend liefdesverhaal. Francisco zoekt een nieuw huis voor zijn oude en alcoholische hond, nadat hij heeft besloten dat hij zelf dood meer waard is dan levend. Maar net zoals zijn oude hond vindt dat het nooit te laat is om nieuwe trucjes te leren, herontdekt Francisco de liefde en levensvreugde in de schoonheid en sereniteit van Consuela.