100 years after the Russian revolution, the film invites us to think about agroecology as an option and a necessity in the construction of food sovereignty, taking the experience of Cuba as a world reference and inviting us to think that another type of field is possible.

100 jaar na de Russische revolutie nodigt de film ons uit om na te denken over agro-ecologie als een optie en een noodzaak bij de opbouw van voedselsoevereiniteit, waarbij de ervaring van Cuba als een wereldreferentie wordt genomen en ons wordt uitgenodigd om te denken dat een ander type veld mogelijk is.