Over many years, the director’s father filmed his family life almost obsessively. His daughter’s birth, his son’s first steps, and always Valérie, the young mother. An impressive fund of material which their now grown-up daughter Faustine appropriates to tell quite a different story: that of a woman who sees her role as a mother and its demands take away her freedom step by step.

Faustine Cros s’apropa als records de la família per crear un retrat de la seva mare. La directora combina les seves filmacions amb les pel·lícules familiars rodades pel seu pare per esbrinar què va provocar la depressió de la seva progenitora, la qual va abandonar la feina de maquilladora dins la indústria del cinema per tal de dedicar-se de ple a la maternitat.

Jarenlang filmde de vader van de regisseur zijn gezinsleven bijna obsessief. De geboorte van zijn dochter, de eerste stapjes van zijn zoon, en altijd Valérie, de jonge moeder. Een indrukwekkende hoeveelheid materiaal die hun inmiddels volwassen dochter Faustine zich toe-eigent om een heel ander verhaal te vertellen: dat van een vrouw die haar rol als moeder en de eisen die dat met zich meebrengt, stap voor stap haar vrijheid ziet afnemen.

Mon père a immortalisé, dans des films de famille, les plus beaux moments de sa vie, tandis que les difficultés de ma mère frappaient l’angle mort de ses images. Aujourd’hui, je revisite ces films pour raconter une autre histoire : celle d’une femme qui voit son rôle de mère lui enlever peu à peu sa liberté.