อีแวน ทรีบอร์น (แอชตัน คุชเชอร์) หลงเข้าไปในกาลเวลา ในช่วงแรก ๆ ช่วงสำคัญในชีวิตของเขา หายสาบสูญไปกับการหลงลืม ชีวิตวัยเด็กของเขา เต็มไปด้วยเหตุการณ์ที่น่ากลัวมากมายที่เขาจำไม่ได้ สิ่งที่หลงเหลือ ก็คือวิญญาณร้ายของความทรงจำ และชีวิตที่แตกสลายรอบ ๆ ตัวเขา ซึ่งคือชีวิตของเพื่อนวัยเด็กของเขา ได้แก่ เคย์ลีห์ (เอมี่ สมาร์ท), เลนนี่ (เอลเดน เฮ็นสัน) และ ทอมมี่ (วิลเลี่ยม ลี สก็อตต์)

อีแวนเคยอยู่ภายใต้การดูแลของจิตแพทย์ ผู้ที่ซึ่งกระตุ้นให้เขาบันทึกรายวัน โดยจดรายละเอียดเหตุการณ์ในชีวิตของเขาแบบวันต่อวัน บัดนี้เขาอยู่ในมหาวิทยาลัย อีแวนได้อ่านบันทึกอันหนึ่งของเขา และพบว่าตัวเองถูกผลักให้ย้อนเวลากลับไปในทันใด เขากลับรู้ตัวว่า สมุดจดที่เขาเก็บเอาไว้ใต้เตียง เป็นยานพาหนะซึ่งเขาสามารถย้อนกลับไปยังอดีต และเตือนความทรงจำของเขาได้ แต่ความทรงจำเหล่านี้ ทำให้อีแวนรู้สึกต้องรับผิดชอบ กับชีวิตที่พังยับเยินของเพื่อนๆ ของเขา

แคโรลีน เอลลิส (เคต ฮัดสัน) คือหญิงสาว ผู้มีความมุ่งมั่น ทำงานเป็น พนักงานดูแลผู้ป่วย เธอรับงาน ดูแลชายชรา ผู้เป็นเจ้าของ บ้านไร่อันแสนห่างไกล จากนิวออร์ลีนส์ ลึกเข้าไป ในดินแดน สามเหลี่ยม ปากแม่น้ำ คฤหาสน์เก่าแก่ ทรุดโทรมที่ชื่อ เทอร์รีบอนน์ แพริช คือบ้านของสองสามีภรรยา ชาวใต้ขนานแท้ อย่าง ไวโอเล็ต (จีน่า โรว์แลนด์ส) และ เบ็น เดอเวอโรวซ์ (จอห์น เฮิร์ต) ทั้งตัวบ้าน และผู้อยู่อาศัย ดูเหมือนจะเพียบไปด้วย ประวัติศาสตร์ อันมืดมน ไวโอเล็ตมอบ กุญแจดอกพิเศษ ให้กับ ผู้เข้ามาอยู่ใหม่ ซึ่งสามารถ ไขประตู ได้ทุกบาน ซึ่งรวมถึง ประตูบานหนึ่ง ที่แคโรลีนพบว่า มีชั้นหนังสือ เกี่ยวพันกับ พิธีกรรม แปลกประหลาด เป็นมนต์ที่ สืบทอดกันมา เมื่อแคโรลีน เริ่มตั้งคำถาม ต่อบทสรุป ของเธอเอง เธอยิ่งเข้าใกล้สู่ การเปิดประตู บานนั้น และ ก้าวข้ามธรณี ไปสู่จุดที่ ความเชื่ออย่างง่ายๆ ได้กลายมาเป็น ความเป็นจริง อันแสนอันตราย

เป็นเรื่องของ Douzi เด็กชายร่างอรชรในโรงงิ้วที่ถูกบังคับให้รับบทหญิงตั้งแต่เด็ก เขากลายเป็น ‘นางสนม’ ผู้โด่งดังบนเวที เขาหลงรักนักแสดงชายที่รับบท ‘ราชา’ แต่รักของเขาจะเป็นที่ยอมรับก็แต่บนเวทีเท่านั้น เขาเริ่มหลงวนอยู่ระหว่างความจริงและการแสดง

ในช่วงสามทศวรรษแห่งความโกลาหล ฟอร์เรสท์ดำเนินชีวิตผ่านกระแสช่วงเหตุการณ์ต่างๆเที่ผันเขาจากคนร่างกายพิการไปเป็นดาราอเมริกันฟุตบอล จากวีรบุรุษในสงครามเวียดนาม เป็นเศรษฐีธุรกิจเรือกุ้ง จากเกียรติยศแห่งทำเนียบขาวไปสู่อ้อมกอดของผู้ที่เขามีใจรักจริง ฟอร์เรสท์เป็นแบบอย่างรูปธรรมแห่งยุค จิตใจของเขาตระหนักต่อสิ่งที่เผชิญอยู่ แม้ไอคิวอันจำกัดของตัวเองไม่อำนวย ศีลธรรมของเขาไม่เคยคลอนแคลน ชัยชนะทั้งหลายของเขากลายเป็นแรงบันดาลใจแก่เราทุกคน